Porcelanowy słonik

Obsada

Igorek; Strażnik; Sprzątaczka; Staruszka na wózku; Profesor; Klozetowa; Dziewczynka z zapałkami; ziarnka grochu

Streszczenie

Igorek czeka na rozprawę w sądzie. Jest oskarżony o rozbicie porcelanowego słonika swojej mamy. Aby skrócić czas oczekiwania, wędruje po korytarzach sądowych i rozmawia z napotkanymi ludźmi. Niektórzy udzielają mu życiowych rad, inni proszą o przysługę. Strażnik udziela mu porad w związku z procesem. Staruszka na wózku inwalidzkim czeka na śmierć. Stary profesor od dawna poszukuje swojej żony. Dziewczynka z zapałkami opowiada chłopcu swoją smutną historię. W toalecie Igorek napotyka groźną Klozetową. Musi uciekać, gdyż nie uiścił opłaty. Wracając na salę sądową spotyka te same postaci, ale już w innych sytuacjach. Profesor unosi się w powietrzu i chce uciec przez lufcik, staruszka nie żyje, dziewczynka z zapałkami jest już dorosła i pracuje w sądzie. Igorek spóźnia się. Strażnik oznajmia mu, że wyrok nie jest przychylny. Chłopiec wchodzi do sali obrad. Równocześnie toczą się losy ziarenek grochu. Wypadają one z jednego strączka. Jedno z nich trafia do szpary okiennej, gdzie kiełkuje. Obserwuje je chora dziewczynka, powoli wracająca do zdrowia. Inne ziarenka spotkał zły los – trafiają do rynsztoka.

PRZESŁANIE

W świecie dorosłych zdarza się, że ludzie cierpią z powodu kary niewspółmiernej do winy. Przekonuje się o tym Igorek, który styka się z problemami starości, samotności, śmierci i biedy. Sztuka stawia pytanie, czy sami kształtujemy swoje życie, czy też – tak jak w opisanym przypadku ziarnek grochu, wypadających ze strączka – decyduje los.

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2004

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)