Portret rodzinny

Tematy

• 1. humor
  2. babcia
  3. matka
  4. relacje
  5. ojciec
  6. wojna
  7. dom
  8. tożsamość
  9. bohater
  10. rodzina
  11. przedmioty
  12. miłość
  13. przeszłość
  14. współpraca
  15. równouprawnienie
  16. strata
  17. przyjaźń
  18. śmierć

• Obsada

  Ciotka Amelia; Ciotka Cecylia; Julia; Babcia Weronika; Stefanek; Pan Światłocień; Amadeusz Borowicz; Nauczycielka; Łukasz; Łucja; Berenika; Julian; Piotr; Anna; Wiktor

• Streszczenie

  Akcja rozpoczyna się w urodziny Julii, matki Stefanka. Krzątające się w domu ciotki odwiedza Nauczycielka. Nakłania je do posłania Stefanka do psychologa, zaniepokojona nadwrażliwością chłopca spowodowaną zapewne brakiem ojca. Do pokoju wpada Babcia przebrana za psychoanalityka. Umiejętnie wyprasza wścibską Nauczycielkę. W tym czasie do pracowni malarza Światłocienia przybywa jego przyjaciel Amadeusz. Namawia go do udziału w prestiżowej wystawie w Paryżu. Światłocień odmawia ‒ obiecał Stefankowi plener malarski. Amadeusz interweniuje: przychodzi do Julii i prosi, by przekonała malarza do wystawy. Babcia Weronika udaje słynną artystkę, więc Amadeusz postanawia wystawić jej płótna. Tymczasem Julia otrzymuje telefon od bliskiego przyjaciela, Łukasza, który przylatuje do Polski z Kanady. Jednocześnie Stefanek ogląda rodzinny album. Kolejno pokazują się postacie ze zdjęć. Pocieszają i podnoszą go na duchu. Stefanek nie chce jechać na plener, bo czuje, że z Kanady przyleci ktoś bardzo bliski. Na lotnisku dowiaduje się o katastrofie samolotu. Zwrot akcji przynosi rozwiązanie ‒ ojcem Stefanka okazuje się Pan Światłocień.

• PRZESŁANIE

  Tematem, z którym mierzy się główny bohater – Stefanek ‒ jest poszukiwanie ojca, wzoru, z którym mógłby się zidentyfikować, wychowując się pośród kobiet. Tytułowy „portret rodzinny” jest bowiem pozbawiony mężczyzn, których w związku z wydarzeniami historycznymi (powstania, wojny, emigracja lat 80.) brakuje w życiu kolejnych pokoleń. Poznając swoich przodków Stefanek styka się ze stereotypami i nieszczęśliwymi wyborami bliskich. Komediową postacią, która chroni rodzinę, jest babcia Weronika, która w nieoczekiwany sposób zmienia tożsamości, oscyluje pomiędzy kobiecością a męskością, jest niejednoznaczna.

• Źródło pochodzenia tekstu

  zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 1995

• Nagrody i wyróżnienia:

  II nagroda w ww. Konkursie

• Lokalizacja

  Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz 9. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (1995 r.), nakład wyczerpany