Autor/Autorka
Krystyna Jakóbczyk
Wiek adresata
od 10 lat
Zalecana na scenę
teatr telewizji
Opracowanie
Kamila Selmoser
aktualizacja (2022 rok)
Agata Łukaszewicz
Tematy
Obsada
Ciotka Amelia; Ciotka Cecylia; Julia; Babcia Weronika; Stefanek; Pan Światłocień; Amadeusz Borowicz; Nauczycielka; Łukasz; Łucja; Berenika; Julian; Piotr; Anna; Wiktor
Streszczenie
Akcja rozpoczyna się w urodziny Julii, matki Stefanka. Krzątające się w domu ciotki odwiedza Nauczycielka. Nakłania je do posłania Stefanka do psychologa, zaniepokojona nadwrażliwością chłopca spowodowaną zapewne brakiem ojca. Do pokoju wpada Babcia przebrana za psychoanalityka. Umiejętnie wyprasza wścibską Nauczycielkę. W tym czasie do pracowni malarza Światłocienia przybywa jego przyjaciel Amadeusz. Namawia go do udziału w prestiżowej wystawie w Paryżu. Światłocień odmawia ‒ obiecał Stefankowi plener malarski. Amadeusz interweniuje: przychodzi do Julii i prosi, by przekonała malarza do wystawy. Babcia Weronika udaje słynną artystkę, więc Amadeusz postanawia wystawić jej płótna. Tymczasem Julia otrzymuje telefon od bliskiego przyjaciela, Łukasza, który przylatuje do Polski z Kanady. Jednocześnie Stefanek ogląda rodzinny album. Kolejno pokazują się postacie ze zdjęć. Pocieszają i podnoszą go na duchu. Stefanek nie chce jechać na plener, bo czuje, że z Kanady przyleci ktoś bardzo bliski. Na lotnisku dowiaduje się o katastrofie samolotu. Zwrot akcji przynosi rozwiązanie ‒ ojcem Stefanka okazuje się Pan Światłocień.
PRZESŁANIE
Tematem, z którym mierzy się główny bohater – Stefanek ‒ jest poszukiwanie ojca, wzoru, z którym mógłby się zidentyfikować, wychowując się pośród kobiet. Tytułowy „portret rodzinny” jest bowiem pozbawiony mężczyzn, których w związku z wydarzeniami historycznymi (powstania, wojny, emigracja lat 80.) brakuje w życiu kolejnych pokoleń. Poznając swoich przodków Stefanek styka się ze stereotypami i nieszczęśliwymi wyborami bliskich. Komediową postacią, która chroni rodzinę, jest babcia Weronika, która w nieoczekiwany sposób zmienia tożsamości, oscyluje pomiędzy kobiecością a męskością, jest niejednoznaczna.
Źródło pochodzenia tekstu
zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 1995
Nagrody i wyróżnienia:
II nagroda w ww. Konkursie
Lokalizacja
Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz 9. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (1995 r.), nakład wyczerpany