Prawdziwe życie wiewiórek

Obsada

Synek; Mama; Tata; Sowa; Dwie Wiewiórki; Kuna

Streszczenie

Rodzina wiewiórek wychodzi z norki. Mama z Synkiem zbierają grzyby na zimę, a Tata idzie budować domek. Synek pyta, czy są w lesie jedynymi wiewiórkami. Mama unika odpowiedzi. Po powrocie Tata informuje, że deszcz zniszczył w nocy jedną ze ścian nowego domu. Mama proponuje, by ogrzać liśćmi norkę i przeczekać do wiosny. Ojciec mówi, że żadne wiewiórki nie mieszkają w norach. W czasie sprzeczki Synek oddala się. Po drodze spotyka Sowę. Zwierza się jej, że rodzice się kłócą. Ta tłumaczy, że rodzice mieli cieżką wiosnę, bo przeżyli pożar. Inne wiewiórki przeniosły się do lasu po drugiej stronie jeziora, ale oni nie mogli tego zrobić, bo był bardzo malutki. Rodzice szukają Synka. Gdy go znajdują, są źli, że zadawał się z Sową. Mają do niej żal, że nie ostrzegła ich przed pożarem. Synek znów ucieka. Szukają go. Mały po drugiej stronie jeziora poznaje smak żołędzi i Dwie Wiewiórki. Sowa pomaga rodzicom przeprawić się przez wodę. Przepraszają ją za to, co o niej myśleli. Odnajdują Synka. Nagle wyskakuje Kuna i cała trójka ucieka. Unikają śmierci, chowając się w dziupli. Postanawiają, że to będzie ich nowy dom.

PRZESŁANIE

Małe zwierzątka mają podobne problemy jak ludzie, kłócą się, spotykają ich kłopoty mieszkaniowe, trudności w znalezieniu pożywienia. Ich życie wyglądałoby zupełnie inaczej, gdyby nie ludzie, którzy doprowadzili do pożaru lasu. Sztuka uświadamia, że jeden bezsensowny czyn człowieka może zniszczyć życie wielu mieszkańców lasu na wiele pokoleń.

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2007

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)