Przystanek

Obsada

Iza; Łukasz; Piotr

Streszczenie

Troje siedemnastolatków spotyka się w bliżej nieokreślonym miejscu. Czekają na czwartą osobę, jednak dziewczyna się nie pojawia. Zaczynają próbę do spektaklu bez niej. Przestawiając krzesła, przygotowują tło do kolejnych scen. Pierwsza rozgrywa się na przystanku, gdzie chłopak grany przez Piotra spotyka znajomą (Iza), która jest narkomanką. Zaprasza ją do domu. Poprawiają tę scenę zgodnie z sugestią Łukasza, ale sprzeczają się co do następnych. Nie wiedzą jak uporać się z brakiem aktorki, mają też dylemat, jak zakończyć spektakl. Żadna z wersji nie jest dobra: ani optymistyczna, w której po latach spotyka się dwoje zdrowych i szczęśliwych ludzi, ani ta, w której to Piotr wpada w nałóg, ani trzecia, gdzie Piotrowi nie udaje się pomóc Izie i mijają się bez słowa. Piotr zastanawia się, czy sam byłby gotów zaopiekować się narkomanką. Przyjaciele są coraz bardziej zrezygnowani, przestają wierzyć w to, co robią. Wątpią, czy ich spektakl kogokolwiek zainteresuje. Rozchodzą się.

PRZESŁANIE

Sztuka uświadamia, jak niewielkie jest społeczne zaangażowanie młodzieży. Zaledwie garstka ma chęć robić teatr i mówić w nim o poważnych sprawach. Niestety nawet ci nieliczni zdają sobie sprawę, że nie zostaną wysłuchani, ponieważ w naszych czasach trzeba mówić głośno i najlepiej śmiesznie.

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2002

nagrody i wyróżnienia

wyróżnienie honorowe w ww. Konkursie

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)