Philippe Dorin
Streszczenie:
Dramat jest historią pięciu kobiet w różnym wieku. W pierwszej części bohaterki podejmują próbę opowiedzenia swoich historii, składają wspomnienia i ustalają wspólną wersję minionych wydarzeń. W drugiej werbalizuje się pragnienie kobiet, pragnienie miłości ojca i mężczyzny w ogóle. W kolejnej odgrywają scenę spotkania z nieobecnym ojcem oraz nadejście zagrażających im komunistów, przed którymi nikt ich nie broni. W części finałowej kobiety zyskują własne głosy – mówią o swoich marzeniach i planach na przyszłość. Każda mówi do sióstr, choć te twierdzą, że jej nie słuchają, po czym wychodzi. Dorin szkicuje portrety pięciu bohaterek, pięciu indywidualności z własnymi – choć długo niewypowiedzianymi – marzeniami i pragnieniami. Obok pięciu sióstr (i lalki Klaudynki należącej do Lili) bohaterem dramatu jest język, za pomocą którego próbują porozumieć się bohaterki. Liczne powtórzenia, gry, trud komunikacji oraz moc sprawcza języka zmuszają do zwrócenia uwagi także na samo medium tekstu.
Przesłanie:
Pokrewieństwo sióstr jest metaforą bliskości, trzech pokoleń kobiet, relacji, których całkowite zerwanie nie jest możliwe. Źródło braku wzajemnego zrozumienia między ludźmi może mieć bardzo wiele powodów, czasami niewypowiedzianych lub nieuświadomionych. Jest to także refleksja na temat pamięci (jednostkowej i wspólnej), jej wariantywności i zmienności oraz skutków minionych wydarzeń w teraźniejszości.
Wiek adresata:
od 11 lat i dla dorosłych
Obsada:
Elisabeth (ponad 70 l.), Catherine (35-40 l.), Carole (35-40 l.), Sophie (20 l.), Lili (9 l.)
Zalecana na scenę:
dramatyczną, teatru telewizji
Rok powstania tekstu:
2012
Źródło pochodzenia tekstu:
Tłumaczenie z języka francuskiego: Ewa Umińska, Tytuł oryginału: „Soeur, je ne sais pas quoi frère”
Lokalizacja:
36. zeszyt Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży
Prapremiera:
Théâtre de Fos-sur-mer przez Compagnie pour Ainsi Dire, listopad 2012
Opracowanie:
Joanna Żygowska