Kuba Kapral
Streszczenie:
Akcja rozgrywa się w przyszłości. Miejsce znanych nam współcześnie bytów świata ożywionego i nieożywionego zajęły zmutowane odpady tekstylne, elektroniczne i chemiczne. Każdy ze śmieci posługuje się własnym dialektem, który sprawia wrażenie, jakby powstał na skutek recyklingu mowy ludzkiej. Egzystencję odpadów zakłóca nagłe pojawienie się Człowieka. Podekscytowane śmieci zastanawiają się, w jaki sposób przeprowadzić likwidację intruza. Ich działania przerywa Mały Szmaciak. Odpadek nie tylko jest zaintrygowany dziwnym ludzkim bytem, ale także chce poznać powody, dla których przybysz miałby zostać poddany eksterminacji. W odpowiedzi Toxymilian i Jednoraziec opowiadają o genezie wojny między rasą ludzką a śmieciami. Okazuje się, że odpady, produkowane przez ludzi w dużych ilościach, w pewnym momencie wyewoluowały do samodzielnych organizmów, takich jak obecni w dramacie Góron, Jednoraziec, Toxymilian czy Pani Szmaciak. Kiedy ludzie zorientowali się, że twory zagrażają ich egzystencji, pomiędzy tymi dwiema grupami rozpętała się wojna. Człowiek, który pojawia się w tej historii, jest najprawdopodobniej ostatnim przedstawicielem swojego gatunku. W końcu śmieci dochodzą do wniosku, że ludzie są im mimo wszystko potrzebni do dalszej egzystencji. Z tego powodu zamiast zgładzić Ostatniego Człowieka, naprowadzają go na trop „istoty ludzkiej z działu damskiego”, by się rozmnożyli i śmiecili dalej.
Przesłanie:
Utwór przedstawia ekologiczną historię apokaliptyczną bez happy endu. Ludzie są w niej odpowiedzialni nie tylko za los planety, ale także za niemal całkowite wyginięcie własnego gatunku.
Wiek adresata:
od 10 lat
Obsada:
Ostatni Człowiek, Toxymilian, Góron, Jednoraziec, Pani Szmaciak, Mały Szmaciak, Automatik
Zalecana na scenę:
lalkową z elementami żywego planu
Rok powstania tekstu:
2019
Źródło pochodzenia tekstu:
zgłoszony do 30. Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży
Nagrody i wyróżnienia:
wyróżnienie honorowe w ww. Konkursie
Lokalizacja:
Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu
Opracowanie:
Agata Drwięga