Śpiąca królewna
-
Autor/Autorka
Paweł Pawlik
-
Wiek adresata
od 8 lat
-
Zalecana na scenę
dramatyczną z elementami lalkowymi
-
Opracowanie
Dominika Zaborowicz
-
Obsada
Dziewczynka; Dyrektor; Aktorzy; którzy później przyjmują następujące role: Król; Królowa; Królewna; Ochmistrzyni; Minister; Marszałek; Służąca; Córeczka Służącej; Trzy Wróżki; Zła Wróżka; Książę; Ojciec Księcia; Proazy; Eustachy; Czarownica
-
Streszczenie
Trwa próba w teatrze. Dyrektor za namową pewnej dziewczynki postanawia wystawić bajkę dla dzieci pt.: „Śpiąca królewna”. Aktorzy na oczach widzów przeistaczają się w postacie z baśni i rozpoczynają grę: Królowej i Królowi rodzi się córeczka, którą dobre wróżki obdarzają wszelkimi cnotami. Niestety jest również zła wróżka, która rzuca na dziewczynkę klątwę – w wieku piętnastu lat ma ona umrzeć od ukłucia wrzecionem. Dobre wróżki są w stanie jedynie złagodzić zły czar, zamieniają więc śmierć na stuletni sen. Mijają lata, królewna wyrasta na piękną dziewczynę, o którą stara się liczne grono adoratorów. Pewnego feralnego dnia, podczas beztroskiej zabawy kołowrotkiem, przepowiednia wypełnia się. Wieść o uśpionym królestwie niesie się po świecie, wielu śmiałków próbuje tam dotrzeć – na próżno. W drogę wyrusza również pewien dzielny książę. Jego siła i determinacja sprawiają, że pokonuje nieprzebyte morza i góry, a także złą czarownicę. Po wielu zmaganiach osiąga wreszcie upragniony cel i pocałunkiem budzi królewnę. W przebudzonym królestwie szykuje się wesele.
-
PRZESŁANIE
Ta znana i lubiana bajka została opowiedziana w nowy interesujący dla widza sposób. Autor korzysta z wielu popularnych ostatnio chwytów teatralnych, takich jak pantomima, liczne projekcje multimedialne czy też „teatr w teatrze”. Jest to opowieść o sile przeznaczenia oraz o tym, że wiarą i determinacją można pokonać niejedną przeszkodę.
-
Źródło pochodzenia tekstu
zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2007
-
Lokalizacja
Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)