Autor:
Pierre Gripari

Streszczenie:
W klatce siedzą trzy Klapsiki. Ich Właściciel próbuje je sprzedać, ale w czasach, gdy dzieci są grzeczne, jest to trudne. Sprzedawca próbuje namówić przechodzącą Rózię na klapsiki, ale bezskutecznie. Pojawia się Julek, któremu każe przekazać brzydkie słowa mamie. Julek, nie znając ich znaczenia powtarza je, po czym wraca do Sprzedawcy, mówiąc, że mama też ich nie rozumie. Faridowi Sprzedawca podpowiada, by mimo zakazów mamy, bawił się zapałkami. Chłopiec po pewnym czasie wraca i mówi, że podpalił dom i za karę dostał od matki, ale po buzi. Sprzedawca, widząc że jego plany spełzną na niczym, ponieważ nikt klapsów nie potrzebuje, zatrudnia go do ogłoszenia w mieście komunikatu o zabawie organizowanej dla dzieci. Pod koniec imprezy zapowiada niespodziankę. Na zabawie pojawiają się Rózia, Julek i Farid. Sprzedawca kładzie się na brzuchu w oczekiwaniu na to, co ma się stać. Dzieci otwierają klatkę i Klapsy padają na ich pupy. Sprzedawca się cieszy. Nagle Klapsy zauważają jego wielką pupę i rzucają się na nią. Dzieci śmiejąc się z niego i śpiewają piosenkę.

Przesłanie:
W tej króciutkiej sztuce sprawdza się przysłowie: Kto mieczem wojuje, ten od miecza ginie, bo jak w każdej porządnej bajce dobro triumfuje, a zło zostaje ukarane.

Wiek adresata:
od 10 lat

Obsada:
Sprzedawca klapsów; Klapsy, Rózia; Julek; Farid

Zalecana na scenę:
dramatyczną

Lokalizacja:
Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz "Nowe Sztuki dla Dzieci i Młodzieży" 1995, z. 8.

Prapremiera:
grudzień 1997 ("Piwnica przy Krypcie" w Szczecinie)

Opracowanie:
Justyna Ilasz