Symulakrum

Obsada

Aleksander; głosy: matka; spikerki; słuchaczka; gość radiowej audycji

Streszczenie

Pusta lodówka, brak czystej odzieży i pieniędzy to problemy, z którymi boryka się Aleksander, student architektury, powracający wcześniej z wakacyjnej wyprawy. W domu spodziewa się zastać tylko starą ciocię. Odruchowo włącza komputer i radio. Loguje się na czacie jako Faster i poszukuje kandydatek chętnych na flirt. Wspomina zeszłoroczne wakacje i zawarte podczas nich znajomości. Mimowolnie powraca myślami do Samotnej31 – sprzedawczyni, młodej matki, której wygląd go odstraszył. Słucha nocnej audycji dotyczącej samotności w sieci i symulakrum. W głosie słuchaczki rozpoznaje swą internautkę, której zwierzenia dotyczące ich znajomości podstępem nagrała pani redaktor. Chce się z nią spotkać. Wie, że kobietą na zdjęciu była jej nieatrakcyjna kuzynka. Przeszukuje skrzynię ojca w nadziei, że znajdzie w niej sportowy strój. Zamiast niego odnajduje zwłoki ciotki ukryte w pośpiechu przez rodziców. Myli rodziców z policją i wyskakuje przez okno. Teraz czeka go długa rekonwalescencja.

PRZESŁANIE

Bohater przedkłada wirtualny świat symulakrum nad rzeczywistość. Symulakrum daje namiastkę nowej tożsamości, pozwala kreować osobowość w sposób spełniający oczekiwania rozmówców. Powrót do realności okazuje się jednak brutalny, a zatem czy warto tkwić samotnie w sieci?

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2004

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)