Robert Jarosz
Streszczenie:
Szczurzysyn to niesprawiający kłopotów wychowawczych, samotny dwunastolatek o ciemniejszym kolorze skóry. Stary Niedźwiedź to osobliwy, doświadczony przez los starzec, który nienawidzi ludzi. Obydwaj stają się źródłem nieustających kpin i agresywnych zachowań ze strony młodych mieszkańców bloku - Autochtonów. Zabawy młodzieży stają się coraz bardziej brutalne, już nie wystarczają wulgaryzmy rzucane pod kątem starca czy bicie i poniżanie chłopca. Autochtoni są żądni krwi, urządzają zabawę polegającą na rzucaniu w starca kamieniami, siłą próbują zmusić Szczurzegosyna, by rzucał razem z nimi. Chłopak ucieka, jednak z czasem coś w nim pęka. Doświadczył już tyle bólu, tylu upokorzeń, że i w nim zaczyna budzić się agresja do świata. Ten spokojny wcześniej chłopiec jest zdolny do makabrycznego czynu – podpala mieszkanie Starego Niedźwiedzia.
Przesłanie:
Zdarza się, że media donoszą o brutalnych zabawach młodzieży, znęcaniu się nad słabszymi. Czasem, aby wzbudzić agresję, wystarczy inny kolor skóry, język, odmienne poglądy. Zaskakujące, jak bardzo można nienawidzić bez powodu. Nie chcemy dopuszczać do siebie myśli, że takie sytuacje zdarzają się coraz częściej.
Wiek adresata:
od 14 lat
Obsada:
Szczurzysyn; Szczurzydziad; Autochton 1; Autochton 2; Autochton 3; Autochton 4; Listonosz; Stary Niedzwiedź; Matka; Bobas
Zalecana na scenę:
dramatyczną
Źródło pochodzenia tekstu:
zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2010
Nagrody i wyróżnienia:
nagroda specjalna w ww. Konkursie
Lokalizacja:
Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz 30. zeszyt Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży
Prapremiera:
Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz Teatr Polski w Poznaniu, reż. Robert Jarosz, marzec 2015
Opracowanie:
Dominika Zaborowicz-Komendzińska