Autor:
Bogusław Kierc

Streszczenie:
Utwór swą budową i problematyką przypomina powiastkę filozoficzną. Poszczególne rozdziały (ich tytuły w sposób jednoznaczny przybliżają poruszaną problematykę) zostały skomponowane w ten sposób, by każdy nawiązywał do jakiegoś banału filozoficznego, poruszał kwestie, które od zawsze nurtują człowieka, m.in.: skąd wziął się świat, skąd wziął się człowiek, czym jest życie, co jest przed/po życiu, czym/kim/czy jest Bóg? itp. Pytania te stawiane są w bardzo przystępny sposób. W niektórych scenach przyjmują formę prostego dialogu pomiędzy dziećmi, które starają się odnaleźć odpowiedzi na trapiące je zagadnienia, kiedy indziej metaforycznej wyliczanki lub piosenki. Jednak nie wszystko jest tu powiedziane wprost. Obok oczywistej warstwy znaczeń, komunikowanej poprzez dialogi i działania, widz może odczytywać symbolikę i nawiązania do religii chrześcijańskiej. Z każdą kolejną sceną problematyka ontologiczna coraz wyraźniej ustępuje teologicznej, pojawiają się m.in. jawne odwołania do Księgi Rodzaju czy Hymnu o Miłości św. Pawła. Utwór nie podsuwa jednak żadnych odpowiedzi, a tytułowa tajemnica to po prostu kolejne pytania, na które należy szukać odpowiedzi, symbole chrześcijańskie mieszają się z pogańskimi, człowiek pragnie dorównać Bogu, a sacrum wciąż ociera się o profanum.

Przesłanie:
Od najmłodszych lat zadajemy sobie pytania o sens życia, o to skąd wziął się świat i skąd my się wzięliśmy; czy istnieje Bóg, a jeśli tak, to jaki ma wpływ na nasze życie? Czy jesteśmy gotowi szczerze odpowiadać? Czy nie ulegamy stereotypom? Pozostaje tajemnicą, czy pytania te mogą się doczekać prawdziwej odpowiedzi.

Wiek adresata:
od 12 lat

Obsada:
Dziewczynka; Chłopiec; Pan Produktor; Głos

Zalecana na scenę:
lalkową

Lokalizacja:
Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu

Prapremiera:
listopad 1983 (Teatr Lalek w Wałbrzychu)

Premiera:
październik 1984 (Teatr Lalek "Banialuka" w Bielsko-Białej)

Opracowanie:
Monika Jędrzejewska