Autor:
Kuba Kapral

Streszczenie:
Dramat składa się z trzech części. Pierwsza zajmuje jego znakomitą większość i jest monologiem osoby, która – jak twierdzi – musi mówić, bo jak nie mówi, to gryzie (najczęściej siebie). Przebywa w „miejscu, dla którego nie sposób znaleźć nazwy”, ale wiele sygnałów wskazuje czytającym, że jest to szpital psychiatryczny lub ośrodek wychowawczy. Sygnalizowana w tytule konwencja wprowadzania nowej osoby w znaną bohaterce rzeczywistość pozwala poznać architekturę i zwyczaje (lub procedury) tego miejsca, a także inne osoby: doktora czy dyrektora (określanego jako drdr) i współlokatorki „z problemikami”, „typowe jak z podręcznika”. Lektura kolejnych części kompletnie zmienia optykę i temat sztuki. Druga część to odpowiedź kogoś dorosłego na ten „kawał dobrej roboty” (terapeutycznej? artystycznej?). Można rozumieć ją jako gest podcięcia skrzydeł i stłamszenia buntowniczego potencjału, ociosania performansu i performerki, wycięcia potencjalnych zagrożeń. Trzecia część zaś to właściwie deklaracja autora wygłoszona niby do realizatorów, ale też do całego świata: przekonuje, że  „można zrobić wszystko” – w tym poszukać innego zakończenia. Tekst zachwyca wieloma efektownymi literackimi frazami.

Przesłanie:
Utwór przekazuje doświadczenia i myśli młodej osoby, która przebywa w ośrodku wychowawczym lub terapeutycznym. Mierzy się z problemami choroby, inności, wykluczenia, buntu i niezgody na zastaną rzeczywistość oraz rozważa możliwość przekucia ich w działanie. Otwarta formuła tekstu pozostawia odbiorców i odbiorczynie z przekonaniem, że frustracja i cierpienie mogą zostać przepracowane, co niekoniecznie musi łączyć się z ograniczeniem ekspresji bohaterów.

Wiek adresata:
od 13 lat

Obsada:
1-2 osoby; monolog z możliwością różnych realizacji scenicznych

Źródło pochodzenia tekstu:
zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2022

Nagrody i wyróżnienia:
II nagroda w ww. konkursie

Lokalizacja:
Centrum Sztuki Dziecka i 49. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży

Opracowanie:
Justyna Czarnota, Agnieszka Waligóra