Welon

Obsada

Gospodyni Adela; Sprzęty kuchenne: Garnek, Filiżanka, Trzepaczka, Chochla, Durszlak, Sitko, Waza, Dzbanek, Taca, Dzbanuszek, Cukierniczka, Kubek

Streszczenie

Akcja sztuki toczy się w kuchni Adeli, która jest bardzo porządną gospodynią i matką dwóch „bąbli”. Kuchnia Adeli jest zamieszkana przez „gadające” sprzęty kuchenne. Każde naczynie i narzędzie ma swój charakter, historię, wiedzę o ludziach, świecie oraz różne talenty i doświadczenia. Bohaterowie sztuki rozmawiają o ślubie gospodyni, narodzinach jej dziecka, poezji, miłości i welonach (mieszają im się: welon ślubny, rybka welon i firanka). Wspominają stłuczenie się starego przyjaciela półmiska. Dzbanek oświadcza się wdowie Wazie. Filiżanka odrzuca miłość Kubka. Następuje małe zamieszanie i Sitko z Trzepaczką spadają ze stołu na podłogę. Ratuje ich dzielny Kubek, przez co sam znajduje się w niebezpieczeństwie. Po tym jak cudem uniknął rozbicia Filiżanka wreszcie zwraca na niego uwagę. Rozkwita między nimi wielka, młodzieńcza miłość. Biorą ślub przykryci pięknym welonem z firany. Sztuka kończy się wyznaniami przyjaźni i miłości oraz łagodną kołysanką.

PRZESŁANIE

Autorka, już w poprzedzających tekst didaskaliach, proponuje realizatorom nadanie spektaklowi lekkiej, kabaretowej formy, przypominającej komedię telewizyjną. Opowiadanie o życiu ludzi widzianym z perspektywy sprzętów kuchennych faktycznie bywa zabawne. Sztuka „Welon” porusza także poważne tematy, mówi o tęsknocie, trosce, samotności, potrzebie bliskości i akceptacji.

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do Konkursu na Sztukę Tetralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 1994

Rok powstania tekstu

1993

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)