Marek Grala
Streszczenie:
Wesołe zwierzątka zamieszkują „Tęczowy ogród” i opiekują się nim jak najlepsi ogrodnicy. Ich sielskie życie zakłóca Wielka Ludzka Stopa i budowany przez nią betonowy drapacz chmur. Brak słońca, które zasłania wieżowiec, hałas i kurz z budowy uprzykrzają mieszkańcom ogrodu życie, dlatego piszą do Wielkiej Stopy list protestacyjny. Zmartwiony niedolą mieszkańców ogrodu Księżyc zaprasza ich do siebie. Na Księżyc zwierzątka mogą dostać się jedynie z pomocą żyrafy. Wielka Stopa wścieka się na zwierzątka za list i mści się na nich, zamykając żyrafę pod strażą Robota. Zwierzątka postanawiają odnaleźć i uwolnić żyrafę. Pomaga im Mały Chłopiec, którego uratowały po tym, jak wypadł z wieżowca. Mali bohaterowie odwracają uwagę strażnika, uwalniają żyrafę i po jej szyi wchodzą na księżyc, gdzie zamieszkują w pięknej Zatoce Tęcz. Wielka Stopa zauważa ucieczkę żyrafy i zwierzątek. Buduje rakietę i też udaje się na księżyc. W ostatniej chwili, przerażone zwierzątka zdmuchują rakietę. Wielka Stopa odlatuje w kosmiczne przestworza, a one mogą spokojnie cieszyć się zabawą wśród kolorowych, księżycowych kwiatów.
Przesłanie:
Sens sztuki „Wielka Ludzka Stopa” wyraża jedna z mieszkanek Tęczowego ogrodu, Wiewiórka, mówiąc: „Ogród jest jak przyjaźń i przyjaźń jest jak ogród. Trzeba je starannie pielęgnować…”. Historia dobrze się kończy, uczy szacunku dla natury i daje nadzieję, że jest ucieczka przed „betonowym światem”.
Wiek adresata:
od 5 lat
Obsada:
Mieszkańcy tęczowego ogrodu: Wiewiórka, Jamnik, Pająk, Sowa, Żłów, Świerszcz, Kret; Mieszkańcy Drapacza chmur: Biedronka, Karaluch, Chrabąszcz; Słoniątko; Żyrafa; Robot; Wielka Ludzka Stopa; Mały Chłopiec
Zalecana na scenę:
lalkową lub dramatyczną
Źródło pochodzenia tekstu:
zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 1991
Lokalizacja:
Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz 1. zeszyt Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (nakład wyczerpany)
Opracowanie:
Krzysztof Dziemian