Wielki świat

Tematy

• 1. samoakceptacja
  2. humor
  3. dojrzewanie
  4. poetyckość
  5. relacje
  6. marzenia
  7. zmiana
  8. wsparcie
  9. przemijanie
  10. współpraca
  11. przygoda
  12. wyprawa
  13. przyjaźń

• Obsada

  Japko; Oranż; Nadbagaż; Rajzefiber; Pocztówka

• Streszczenie

  Wielki Świat jest niezwykle pociągający, zwłaszcza kiedy jest się Japkiem, które oprócz swojego szarlotkowego podwórka nic w życiu nie widziało. Dodajmy, Japkiem w tym trudnym dla owoców okresie dojrzewania. Co innego Oranż – zna Wielki Świat jak własną kieszeń – ma nalepkę na egzotycznej skórce, jest zagraniczna i w dodatku uważa się za dojrzałą, bo gościła już na okładce ElleOranż. Przebywanie z nieciekawym Japkiem traktuje jak przymus. Japko wręcz odwrotnie – jest towarzyszką zafascynowane. Nie wie wprawdzie, co to jest „lancz” i „wiajpi”, ale Oranż tak pięknie opowiada… Ach, jak cudownie byłoby stać się cytrusem! Można by wpaść do baru z Fantą Cytrynową lub potańczyć z Kokosem! A może Oranż nauczy Japko, jak reprezentować Wielki Świat? Oranż zgadza się. Przyda jej się nowy towarzysz podróży, w końcu Rajzefiber nie śpi, a ten potrafi zepsuć nawet najlepszą podróż. Z Japkiem będzie raźniej. Poprzedni towarzysz, poczciwy Nadbagaż nie nadaje się na salony – wszystko przez jego nieposkromiony apetyt. Nadbagaż musi zostać na lotnisku, nie jest mile widziany, w Wielkim Świecie trzeba być chudym, najlepiej tak jak Trawa Cytrynowa, ta to dopiero ma figurę! Po pierwsze Japko musi nauczyć się turlać z gracją i trzymać prosto ogonek. A najważniejsze jest zadzieranie wysoko listka (i nosa przy okazji też). Jednak skok w Wielki Świat ma też swój minus – jest nieodwracalny. Kto chce żyć w Wielkim Świecie, musi oderwać się od korzeni. Podróżuje, poznaje, i owszem, ale nie ma już czasu na rodzinę. Japko powoli zaczyna rozumieć, że te jego kosmopolityczne zapędy nie przyniosą nic dobrego. Na co komu Wielki Świat, skoro nie będzie komu o nim opowiadać? Od egzotycznego Kiwi, Japko stokroć bardziej woli swoją kochaną rodzinkę. Nie, Japko ostatecznie nigdzie nie poleci!

• PRZESŁANIE

  Alegoryczna opowieść o ludzkim dążeniu do popularności i salonowego życia. Cecha zauważalna zwłaszcza u młodych ludzi, dla których takie niepohamowane działanie bywa często zgubne. W dzisiejszym świecie (Wielkim, a jakże) pełnym celebrytów znanych głównie z tego, że są znani i innych bliżej nieokreślonych salonowych bywalców, zapomina się często o podstawowych wartościach.

• Źródło pochodzenia tekstu:

  zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2011

• Nagrody i wyróżnienia:

  wyróżnienie w ww. Konkursie

• Lokalizacja

  Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz 32. zeszyt Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży