Martin Baltscheit
Streszczenie:
Akcja utworu rozgrywa się w zoo, na wybiegu dla niedźwiedzi. Jego mieszkaniec nienawidzi życia w niewoli: denerwują go dzieci, które krzyczą i śmiecą, poza tym tęskni za przestrzenią i towarzystwem. Pewnego dnia na jego terytorium pojawia się, szukająca pożywienia, Wrona. Na początku historii zwierzęta są do siebie wrogo nastawione: Niedźwiedź nie ma ochoty dzielić się jedzeniem, jest wobec gościa opryskliwy. Wrona wyzywa nowego znajomego od „spaślaków”, jednocześnie licząc na jakieś resztki jedzenia. Ich relacja powoli się zmienia. Wrona zaczyna rozumieć perspektywę niedźwiedzia i stara się mu pomóc: maluje na murze okno z widokiem na morze, opowiada o świecie, jaki zna z własnych podróży, aż wreszcie przynosi specjalną miksturę, dzięki której... zwierzęta zamieniają się ciałami. Wrona w skórze Niedźwiedzia może od tej pory siedzieć w zoo, gdzie nigdy nie brak pożywienia, a Niedźwiedź w ciele Wrony opuszcza znienawidzone więzienie. Życie na wolności okazuje się jednak brutalne. Wronomiś otrzymuje najpierw od Wrony Szarej, a potem od Szczura gorzkie lekcje zasad panujących w miejskiej dżungli. Głodny i wycieńczony prawie umiera zamknięty w kontenerze. Na szczęście Misiowrona słyszy jego rozpaczliwe wołanie o pomoc, wypija resztki mikstury i zwierzęta znów zamieniają się ciałami. Ostatecznie Niedźwiedź wraca do zoo, gdzie czuje się bezpieczny - zrozumiał, że wolność nie da mu tyle szczęścia, co dzielenie życia z kimś drugim.
Przesłanie:
Sztuka jest wielowymiarową historią o relacjach międzyludzkich. Dla starszych odbiorców może być opowieścią o tym, że życie z drugim człowiekiem daje więcej szczęścia niż w pojedynkę. Młodsi dowiedzą się, że nawet ktoś sprawiający niedobre pierwsze wrażenie może stać się najlepszym przyjacielem, jeśli tylko damy sobie szansę, by lepiej się nawzajem poznać. Dramat zwraca także uwagę na kwestię praw zwierząt oraz zawłaszczania świata natury przez człowieka.
Wiek adresata:
od 6 lat
Obsada:
Niedźwiedź, Wrona, Wrona Szara, Szczur
Zalecana na scenę:
dramatyczną, lalkową lub dramatyczną z elementami lalkowymi
Rok powstania tekstu:
2015
Źródło pochodzenia tekstu:
Tłumaczenie z języka niemieckiego: Lila Mrowińska-Lissewska; Tytuł oryginału: „Krähe und Bär oder: Die Sonne Scheint für uns alle”
Nagrody i wyróżnienia:
Deutschen Kindertheaterpreis 2016
Lokalizacja:
43. zeszyt Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży
Premiera:
m.in.: Hans Otto Theater, Poczdam
Theater Regensburg, Ratyzbona
Opracowanie:
Agata Drwięga