Pierre Gripari
Streszczenie:
Mama i Tata opowiadają widzom historię, która im się przytrafiła. Mają dwie córki: niegrzeczną Martynkę i przemiłą Marysię. Starsza wstaje w nocy i idzie do kuchni się napić. Odkręca kran, a tu Wróżka z kranu prosi o wodę. Martynka spełnia prośbę. W nagrodę otrzymuje dar: przy każdym wypowiedzianym słowie, wypada jej z ust perła. Zachłanni rodzice zmuszają ją do wymawiania wulgarnych wyrazów, bo wtedy perły są największe. Znudzona mówieniem brzydkich słów opuszcza dom. Poznaje Łobuza. Ten zamyka ją w domu i każe robić to samo. W domu, po pikantnej kolacji, spragniona Marysia idzie do kuchni. Ukazuje się wróżka i prosi o szklankę wody. Marysia odmawia i za karę, po każdym wypowiedzianym słowie wypadnie z jej ust żmija. Rodzice pytają o radę doktora Notoklopsa. Lekarz prosi o rękę córki, ponieważ w instytucie brakuje węży i żmij. Córka wyraża zgodę. Kilka miesięcy później przychodzi Czarodziej i informuje, że złapał nielegalnie działającą Wróżkę z kranu, więc córki są wolne od czarów. Martynka wyrzucona przez Łobuza wraca do rodziców. Po przejściach staje się grzeczna, wychodzi za mąż i jest szczęśliwa jak siostra.
Przesłanie:
Gripari kolejny raz wraca do znanych motywów baśniowych. Tym razem są to „Wróżki” Charlesa Perraulta. Autor ukazuje jak w ocenie drugiego człowieka przeszkadzają przyklejone mu etykietki. Ludzie nie są wyłącznie dobrzy albo źli. Zmieniają się i każdy z nas może stać się lepszy.
Wiek adresata:
od 10 lat
Obsada:
Szatan; Diabeł; Obżartuch; Anioł
Zalecana na scenę:
dramatyczną
Źródło pochodzenia tekstu:
Tłumaczenie z języka francuskiego: Barbara Grzegorzewska, Tytuł oryginału: „La Fée du robinet”.
Lokalizacja:
8. zeszyt Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (nakład wyczerpany)
Prapremiera:
Teatr Telewizji, reż. Lena Szurmiej, grudzień 1996 (spektakl pt.: „Figlarna telewizja i wróżka z kranu”)
Premiera:
Teatr BOTO w Sopocie, reż. Michał Derlatka, listopad 2015
Opracowanie:
Justyna Ilasz