Liliana Bardijewska
Streszczenie:
Mały Kajtek, sierota, bawi się przy śmietniku. W stercie śmieci znajduje używane, ale jeszcze dobre ubrania, które opowiadają swoje „historie życia”. Wojskowe oficerki wyrzucił podczas balu On, niezadowolony, że podczas tańca, deptał stopy partnerce. Kapelusz zwiał z głowy właściciela wiatr, gdy ten spacerował z córką po parku. Płaszcz ukradło prezesowi dwóch drobnych złodziejaszków podczas ważnego spotkania. Każde z ubrań próbowało odnaleźć swojego właściciela, niestety bezskutecznie. Dopiero kiedy Kajtek wyciąga je ze śmietnika, ubrania czują się potrzebne, dlatego z wdzięczności stają w obronie chłopca, gdy zostaje on napadnięty przez dwóch urwisów. Mali chuligani, widząc poruszającą się „postać”, myślą, że to ojciec Kajtka i przestraszeni zostawiają chłopca w spokoju. Szczęśliwy Kajtek zabiera ubrania do domu i zostaje ich nowym właścicielem.
Przesłanie:
Sztuka, igrając z konwencją teatru lalek, przedstawia smutny obraz stosunków społecznych. Jest to gorzka lekcja szacunku dla innych ludzi – mniejszych, słabszych, biedniejszych i dla przedmiotów, które przecież mogą się jeszcze komuś przydać.
Wiek adresata:
od 9 lat
Obsada:
przedmioty: Lewy But; Prawy But; Rondo-kapelusz; Trencz-płaszcz; Ręka-prawa rękawiczka; Wiczka-lewa rękawiczka; Balon; Ptak; osoby: Kajtek; Ciotka; Ona; On; Mama; Synek; Tata; Córka; Pierwszy; Drugi; Ten; Ów; Urwis1; Urwis2
Zalecana na scenę:
lalkową
Źródło pochodzenia tekstu:
zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2001
Lokalizacja:
Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu
Opracowanie:
Agata Włodarczyk