Zuzia rozmawia z humbakami

Tematy

• 1. droga
  2. niezrozumienie
  3. relacje
  4. tęsknota
  5. marzenia
  6. samotność
  7. tożsamość
  8. bohaterka
  9. przyroda

• Obsada

  Zuzia, Harpun, Wiosło, Humbaki, Nauczycielka, Dziecko 1, Dziecko 2, Głowa 1, Głowa 2, Lektor, Albatros

• Streszczenie

  Kilkuletnia Zuzia dryfuje po morzu z Wiosłem i Harpunem. Wspominają oni film o humbakach. Dziewczynkę poruszyła scena, w której młody humbak i jego mama dotknęli się głowami – Zuzię „ukuło” coś wtedy w środku. Z kolejnych rozmów dowiadujemy się, że bohaterowie są na trasie wędrownej humbaków i ich wypatrują. Zuzia jest pewna, że to właściwie miejsce; twierdzi też, że potrafi porozumieć się z tymi zwierzętami. Nagle jednak zrywa się silny wiatr…

  W retrospektywnych scenach widzimy, że Zuzia ma trudności w relacjach z rówieśniczkami i rówieśnikami, nie czuje się też zrozumiana przez dorosłych („Głowy”). Dowiadujemy się też – pośrednio – że wyruszyła, ponieważ trafia do niej, iż humbaki zazwyczaj są same, a mimo to jest coś, co je łączy, czyli śpiew.

  Po reminiscencjach wracamy do scen na spokojnym już morzu. Wskutek sztormu Wiosło zostało złamane. Zuzia przemywa mu ranę, tak jak robiła to jej mama. Po chwili pojawiają się humbaki. Dziewczynka ze wsparciem towarzyszy próbuje nawiązać z nimi kontakt, ale nie potrafią się porozumieć. Nad bohaterami zaczyna krążyć albatros. Niejako w odpowiedzi humbak wyskakuje nad wodę. Wiosło zauważa, że choć zwierzęta się nie porozumiewają, zdają się rozumieć, i pomaga dostrzec Zuzi, że czasem wystarczy sama obecność. Myśl ta porusza bohaterkę.

  W finale wszyscy śpiewają – najpierw każdy swoją melodię, z czasem zespalają się w jedno. Jak wieloryby. Z czasem dziewczynka dostrzega, że czas ruszyć do domu. Gdy jeden z wielorybów podpływa do bohaterki i rozwiera paszczę, Zuzia wchodzi do niej i po chwili odpływa w ten sposób z humbakiem…

• Przesłanie

  „Zuzia rozmawia z humbakami” Pawła Fica to poetycka i delikatna  opowieść o dziewczynce, która, motywowana wielkim pragnieniem i tęsknotą, wyrusza w wielką podróż. Czego jednak tak naprawdę pragnie i za czym tęskni?

• Źródło pochodzenia tekstu

  Sztuka zgłoszona do 36. Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży.

• Lokalizacja

  Niewidzialne? Antologia polskich sztuk dla młodej widowni – 55. tom w serii „Nowe Sztuki dla Dzieci i Młodzieży” (2025 r.)