„Dlaczego teatr?” – poznajmy odpowiedzi laureata oraz laureatek 32. Konkursu na Sztukę

Dzięki kolejnej edycji Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży oraz decyzji jury, wzbogaciliśmy katalog NoweSztuki.pl o nowe teksty dramatyczne skierowane do młodych. Ich karty możecie znaleźć na naszej stronie, natomiast jeśli jesteście ciekawi, kim są tegoroczni laureaci, zapraszamy do zapoznania się z kolejną odsłoną cyklu „Kwestionariusz Nowych Sztuk”.

Nagrodę w tegorocznym Konkursie otrzymali:
–    Tomasz Kaczorowski za sztukę „Achilleis. 2021”,
–    Katarzyna Matwiejczuk za sztukę „Stalowy wilk”,
–    Karolina Szczypek za sztukę „Łapacz snów”.

Jury postanowiło również wyróżnić:
–    Katarzynę Horę za sztukę „BABAROG”,
–    Magdalenę Siwik za sztukę „Padalec”.

Teksty nagrodzone są już dostępne online w Bibliotece Dramatu Miesięcznika „Dialog”!

Choć w Konkursie główną rolę odgrywają sztuki teatralne oraz ich „wnętrze”, postanowiliśmy lepiej poznać autorki oraz autora wyżej wymienionych tekstów. Każda z osób odpowiedziała na pytania z cyklu „Kwestionariusz Nowych Sztuk”.

„Chciałbym, aby… teatr był ważny nie tylko dla mnie” – Tomasz Kaczorowski

1. Książka dla dzieci?
„Dzieci z Bullerbyn” Astrid Lindgren.

2. Ulubiony kolor?
Niebieski.

3. Dlaczego teatr?
Ponieważ Teatr to spotkanie i dialog, wzajemne poznawanie się i dzielenie myślami.

4. W teatrze poszukuję…
Empatii.

5. Najważniejszy spektakl dla mnie to…
„Nie-boska komedia” w reżyserii Adama Nalepy z Teatru Wybrzeże.

6. Dobra sztuka teatralna powinna…
Zabierać głos w sprawach najbardziej palących, szukając dla nich odpowiednich środków wyrazu i adekwatnego języka.

7. Słowo „teatr” zamieniłbym na…
Spotkanie.

8. W pracy jestem…
Reżyserem, dramatopisarzem, dramaturgiem, managerem.

9. Słowa, których nadużywam to…
Wyobraź sobie…

10. Chciałbym, aby…
Teatr był ważny nie tylko dla mnie.

Tomasz Kaczorowski – dramatopisarz, dramaturg, reżyser i autor koncepcji warsztatowych. Wyreżyserował dotąd kilkanaście spektakli w teatrach dramatycznych i lalkowych (m.in. „Lepsze lasy” w Teatrze Współczesnym w Szczecinie, „Ander-Sen” w Teatrze Pinokio w Łodzi i „Mary, łowczyni skamielin” w warszawskim Teatrze Baj). Laureat kilku konkursów dramaturgicznych. Jako reżyser i badacz (doktorant na Uniwersytecie Gdańskim) interesuje się teatrem i dramatem dla młodego widza.

„Dobra sztuka teatralna powinna… zawierać postaci, które śnią się po nocach” – Katarzyna Matwiejczuk

1. Książka dla dzieci?
Jedna? Niemożliwe. „O czym szumią wierzby” Kennetha Grahame’a, wszystko, co napisały dla dzieci Astrid Lindgren, Tove Jansson i L.M.M. Montgomery, „Karampuk” Ludwika Jerzego Kerna, trylogia o Panu Kleksie Jana Brzechwy, „Momo” Michaela Ende… Oraz książki Charlesa Dickensa i Julesa Verne’a, które, szczerze mówiąc, czytałam jako dziecko częściej niż literaturę dziecięcą.

2. Ulubiony kolor?
Zielony, pomarańczowy, różowy. A także wszystkie kolory tęczy i wszystkie kolory, jakie ma niebo o wschodzie i zachodzie Słońca.

3. Dlaczego teatr?
Z dziecięcego marzenia. Jedną z naszych ulubionych zabaw z bratem był festiwal musicalowy z udziałem figurek z jajek-niespodzianek. Był też nasz teatr z kasztanowych ludków jeszcze w zielonych łupinach.

4. W teatrze poszukuję…
Mądrego wzruszenia. Spotkania. Olśnienia.

5. Najważniejszy spektakl dla mnie to…
„Mamu-Ty” w reżyserii Agi Błaszczak. Dlatego, że była to pierwsza premiera mojego tekstu w moim życiu.

6. Dobra sztuka teatralna powinna…
Zawierać postaci, które śnią się po nocach. Przekraczać granice swojego czasu.

7. Słowo „teatr” zamieniłabym na…
Krąg prawdy.

8. W pracy jestem…
Szczera. Nawet gdy nie pracuję, odbywa się gdzieś we mnie praca w tle.

9. Słowa, których nadużywam to…
Oczywiście, duch, fetyszyzacja, energia, droga, szczerość.

10. Chciałabym, aby…
…światem władały psy.
psy żyły 100 lat,
zwierzęta i dzieci były traktowane jak Osoby
i żebyśmy wszyscy przestali się bać.

Katarzyna Matwiejczuk – absolwentka filmoznawstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim, pisarka i tłumaczka, autorka sztuk teatralnych, scenariuszy słuchowisk, m.in. „Wnuczka Słońca”,„Celineczka”, „Dalajmama”, „Biruta i tajemnica rzeki” oraz  powieści „Jura”. Pracuje w domu, a raczej w drodze między domami w Jedzbarku na Warmii i w Garlicy w Małopolsce.

„W teatrze poszukuję… pęknięć w historii, rzeczywistości, narracji, relacjach” – Karolina Szczypek

1. Książka dla dzieci?
Baśnie braci Grimm, „Karolcia” Marii Kruger i „Wszystkie kolory świata”.

2. Ulubiony kolor?
Czerwony.

3. Dlaczego teatr?
Bo jest zbudowany z emocji lub je wywołuje w sposób najbardziej introwertyczny.

4. W teatrze poszukuję…   
Pęknięć w historii, rzeczywistości, narracji, relacjach.

5. Najważniejszy spektakl dla mnie to…
„Melancholia smoków” Philippe’a Quesne’a i „Pięć łatwych utworów” Milo Raua.

6. Dobra sztuka teatralna powinna…  
Nie odpowiadać na pytania, jeśli w ogóle powinna cokolwiek.

7. Słowo „teatr” zamieniłabym na…
Spotkanie albo podróż.

8. W pracy jestem…
Hiperaktywna.

9. Słowa, których nadużywam to…
Natomiast.

10. Chciałabym, aby…
Świat wypadł z binarnych ram.

Karolina Szczypek – studentka reżyserii na Wydziale Reżyserii w Akademiii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim i filmoznawstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim. Autorka sztuk teatralnych oraz adaptacji m.in. „Tatarak/Marta”, opowiadania „Tatarak” Jarosława Iwaszkiewicza, a także dzienników tego samego autora. Brała udział w programie stypendialnym dla dramaturgów w Instytucie Adama Mickiewicza w Warszawie.

„(…) jako dziecko marzyłam o przenoszeniu się do innych rzeczywistości” – Katarzyna Hora

1. Książka dla dzieci?
„Atramentowe Serce”  Cornelii Funke.

2. Ulubiony kolor?
Wszystkie odcienie brązu.

3. Dlaczego teatr?
Bo jako dziecko marzyłam o przenoszeniu się do innych rzeczywistości.

4. W teatrze poszukuję…
Łamania konwencji i przyzwyczajeń, zatarcia granic, zaskoczenia, immersji i przede wszystkim niesamowitych historii.

5. Najważniejszy spektakl dla mnie to…
„Nach den letzten Tagen. Ein Spätabend” w reżyserii Christopha Marthalera.

6. Dobra sztuka teatralna powinna…
Wywoływać całe spektrum emocji – im bardziej skrajnych, tym lepiej.

7. Słowo „teatr” zamieniłabym na…
Na nic. Brzmi tak jak powinno.

8. W pracy jestem…
Intensywnie – w pasji, w smutku, w stresie, w euforii. Intensywnie JESTEM.

9. Słowa, których nadużywam to…
Generalnie, cóż, jakby, ale czad, a poza tym nadużywam śląskiego akcentu – lubię chodzić po domu i krzyczeć na wszystko po śląsku.

10. Chciałabym, aby…
Wiek, w którym żyjemy, okazał się być wiekiem empatii.

Katarzyna Hora – studentka reżyserii w Akademii Sztuk Teatralnych na Wydziale Lalkarskim we Wrocławiu. Reżyserka spektakli m.in. „Bajki o Rumaku Romualdzie”, „Króla Edypa”, „Mojej Małej Wojny” czy „Księżycowych Opowieści”, granych wielokrotnie w repertuarze AST oraz w repertuarze Wrocławskiego Centrum Twórczości Dziecka. Współzałożycielka, reżyserka i dramaturżka Teatru im. Stefana Batorego, gdzie wystawiła sztukę „5 Kobiet Boga” wg autorskiego scenariusza.

„Słowo «teatr» zamieniłabym na… przyziemne i absurdalne opowieści bez «to niemożliwe»”  – Magdalena Siwik

1. Książka dla dzieci?
„Ćśśś! Mamy plan”, „Trochę się zgubiłam” Chris Haughton.

2. Ulubiony kolor?
Pastelowy.

3. Dlaczego teatr?
Dla poczucia wolności, konfrontacji z tym, co we mnie odbywa trudną podróż, dla poczucia kontroli nad tworzonym światem, sprawczości i transformacji na wielu poziomach.

4. W teatrze poszukuję…
Wewnętrznych światów, niedopowiedzeń, przestrzeni.

5. Najważniejszy spektakl dla mnie to…
Maleta Company „Put a spell on you” oraz Les Lendemains / Les Philébulistes „La tangente du bras tendu”.

6. Dobra sztuka teatralna powinna…
Poruszać emocjonalnie i wietrzyć umysł. Zaskakiwać formą, mówić o czymś ważnym, lecz nie wprost, otwierać i uwrażliwiać, oddziaływać na wyobraźnię.

7. Słowo „teatr” zamieniłabym na…
Przyziemne i absurdalne opowieści bez „to niemożliwe”.

8. W pracy jestem…  
Kobietą w nieustannym ruchu od zadań specjalnych.

9. Słowa, których nadużywam to…
A macie tak, że…?

10. Chciałabym, aby…
Różnorodność była dla wszystkich wartością dodatnią, żeby każdy mógł być sobą i miał z tego powodu luz.

Magdalena Siwik – założycielka i prezeska Olsztyńskiego Teatru Ulicznego. Autorka scenariuszy i muzyki do spektakli, reżyserka sztuk ulicznych, kuglarka (spec. flowerstick, żonglerka, monocykl, slackline). Pasjonatka teatru, nowego cyrku oraz pedagogiki podwórkowej. Z wykształcenia pracownik socjalny, pedagog, wychowawca. Aktualny zawód – asystentka osób z niepełnosprawnością.

Trzymamy kciuki za dalsze sukcesy laureatek oraz laureata 32. Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży! Już pod koniec tego roku ogłosimy kolejną edycję naszego Konkursu.