Elipse
Powrót

Szkice

03.10.2019

Ingeborg von Zadow o 28. Warsztatach dramatopisarskich w Obrzycku

autorka: Ingeborg von Zadow

Gdy wspominam dni, które spędziłam podczas 28. warsztatów dramatopisarskich w Obrzycku, zorganizowanych przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu, myślę o atmosferze życzliwości i szacunku, o wzajemnym zainteresowaniu, ciekawości i cierpliwości.

W pięknej, spokojnej przestrzeni Pałacu w Obrzycku mieliśmy możliwość rozmowy o najnowszych zjawiskach i rozwoju polskiej dramaturgii dla dzieci i młodzieży. Było to spotkanie dawno niewidzianych znajomych, których łączy zainteresowanie teatrem, z osobami w tym środowisku nowymi. Absolutnie wyjątkowe było dla mnie to, w jaki sposób słuchali siebie nawzajem ludzie, którzy pracują w różnych miejscach i mają różne związki ze sztuką.

Ponieważ wszyscy byliśmy przez trzy dni razem, w jednym miejscu, bez codziennych obowiązków, mogliśmy całkowicie skupić się na temacie spotkania, na osobach, które miały prezentacje oraz na nowych tekstach dramatycznych. Część spośród obecnych na warsztatach miało swoje wystąpienia w ramach programu wydarzenia. Jednak wszyscy uczestnicy byli zaproszeni do opowiadania o swoich doświadczeniach, pracy i aktualnie realizowanych projektach podczas wieczornego spotkania przy ognisku w przyjaznej, niezobowiązującej atmosferze.

Dzięki wsparciu tłumaczki, Lilii Mrowińskiej-Lissewskiej, mogłam podążać za wieloma rozmowami. Sporo dowiedziałam się o bieżącej sytuacji polskiego teatru dla dzieci i młodzieży. Ciekawym było dla mnie poznawanie najnowszych tekstów oraz towarzyszących im interpretacji i komentarzy słuchaczy. W indywidualnych rozmowach z niektórymi autorami i autorkami – w języku angielskim – mogłam dowiedzieć się więcej szczegółów na temat prezentowanych dramatów, a także wymienić myśli na temat teatru ze szczególnym uwzględnieniem pisania dla sceny.

Wróciłam do Niemiec pełna wdzięczności za życzliwe przyjęcie moich dwóch sztuk Chodź teraz idź (Komm jetzt geh) i Dom Rozwianych Złudzeń (Haus Blaues Wunder) w tłumaczeniu Lilii Mrowińskiej-Lissewskiej. Obie zostały zaprezentowane w formie wspaniałych czytań performatywnych w wykonaniu aktorów z Teatru Nowego w Poznaniu (pierwszy tekst) oraz utalentowanej młodzieży z Klubu przy Wspólnej (fragmenty drugiego tekstu). Z młodymi miałam także warsztaty dotyczące dramatopisarstwa.

Chciałabym podziękować za szczere zainteresowanie moją twórczością, za wszystkie pytania i komentarze. Było to dla mnie kolejne, ważne doświadczenie związane z tym, jak te sztuki mogą wpływać na teatr w innym kraju niż mój własny. Spotkanie pokazało mi także, jak wiele może nas łączyć, niezależnie od różnic związanych z pochodzeniem z różnych krajów, z mówieniem różnymi językami i z odmiennymi sposobami życia. Przede wszystkim – bycie ludźmi.

Serdecznie dziękuję Zbigniewowi Rudzińskiemu i zespołowi Centrum Sztuki Dziecka za to wspaniałe zaproszenie. Było to dla mnie bardzo ważne doświadczenie.

Wrzesień 2019
Tłumaczenie: Joanna Żygowska

Tekst w języku angielskim

Ingeborg von Zadow – urodziła się w 1970 roku w Berlinie, ale wychowywała w środowisku dwujęzycznym (niemiecki/angielski). Mieszka w Heidelbergu, pracuje jako autorka tekstów i reżyserka teatralna. Pisać dla teatru zaczęła już w wieku szkolnym. Dalej jej droga artystyczna powiodła przez studia Teatralnych Nauk Stosowanych na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Giessen, po tytuł Master of Arts (M.A.) na Stanowym Uniwersytecie New York w Binghamton. W 2001 roku otrzymała nagrodę im. Braci Grimm za całokształt dotychczasowej twórczości. Sztuki Ingeborg von Zadow zostały przetłumaczone na wiele języków. Trzykrotnie nominowana była do Deutscher Kindertheaterpreis, poza tym do Mȕllheimer Kinderstȕckepreis. W Nowych Sztukach dla Dzieci i Młodzieży ukazały się dotychczas jej następujące utwory: Ja i Ty (5), Pompinia (10), Wizyta (17), Dom Rozwianych Złudzeń (41) oraz Chodź teraz idź (43). Wszystkie tłumaczyła Lila Mrowińska-Lissewska.

Czytaj inne

Czy dzieci i wilki uratują świat? Relacje „istot głęboko czujących” w dramatopisarstwie Katarzyny Matwiejczuk dla młodej widowni

21.04.2023

„Katarzyna Matwiejczuk proponuje namysł nad ekologią głęboką, której przedstawicielami są dzieci. W przeciwieństwie do zwolenników ekologii płytkiej, świadomych realnych przecież zagrożeń ekologicznych, bohaterowie opisanych sztuk nie szukają doraźnych rozwiązań […]”.

Czytaj dalej

Niedorosłe dorosłości. Co o czasie, przemijaniu oraz dojrzewaniu mówią Pourveur, Park i Bukowski?

27.03.2023

O refleksji nad subiektywnością czasu i odkrywaniem siebie w różnych okresach życia w dramatach Pourvera, Parka i Bukowskiego.

Czytaj dalej

Poszukiwanie samej siebie. Strategie reprezentacji bohaterów w teatrze dla młodzieży

16.02.2023

„Teatr dla młodzieży musi spełnić oczekiwania jednej z najbardziej wymagających grup odbiorczych. Jak ciekawie przedstawić postawy światopoglądowe młodych bohaterów?”

Czytaj dalej

Nowy język. PJM w spektaklach dla dzieci

29.06.2022

Krytyczka Katarzyna Lemańska analizuje wykorzystanie polskiego języka migowego w najnowszej dramaturgii dla młodych odbiorców i odbiorczyń. Jak osoby tworzące sztukę performatywną dopasowują się do potrzeb zróżnicowanej widowni?

Czytaj dalej

Co będziesz robił w sąsiedniej celi? – kilka subiektywnych myśli o tym, jak się rozwijać jako autor lub autorka sztuk dla młodej widowni w Polsce

21.02.2022

Jak się rozwijać jako autor lub autorka sztuk dla młodego widza? W jaki sposób doskonalić warsztat? Gdzie szukać inspiracji i tematów? A przede wszystkim – jak dotrzeć na teatralne sceny?

Czytaj dalej

Wycofać się i przeczekać. Hikikomori jako strategia przetrwania?

29.12.2021

Radykalną formą odosobnienia jako sposobu życia i zarazem metodą radzenia sobie z problemami jest hikikomori. Zjawisko to stało się głównym tematem sztuki Holgera Schobera, która ukazała się w 31. zeszycie „Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży”. Dzieło austriackiego autora udowadnia, że współczesna dramaturgia przeznaczona dla młodej widowni nie stroni od tematyki zaangażowanej społecznie, antycypując szerzej nieznany problem socjologiczny, polegający na rewolucyjnym podważeniu dotychczasowych praktyk współbycia z innymi.

Czytaj dalej

O empatii w dramatach dla młodzieży. Przegląd

03.06.2020

Empatyzowanie z postaciami umożliwia podobieństwo przedstawionych w dramacie relacji między bohaterami czy trudnych decyzji do sytuacji, z jakimi spotykają się młodzi ludzie. W ten sposób postaci stają się reprezentantami młodych widzów, ale również ich potencjalnymi znajomymi, przyjaciółmi, odbiciem osób spotykanych w realnym życiu.

Czytaj dalej

Odnaleźć właściwe słowa. Motywy tanatyczne w najnowszej dramaturgii dla dzieci i młodzieży

15.04.2020

Od kilkunastu lat w literaturze dziecięcej i młodzieżowej trwa moda na podejmowanie trudnych tematów, takich jak: choroba, śmierć, wojna, przemoc, wykluczenie czy nieudane relacje z rodzicami. Tematyki tabu nie mogło, oczywiście, zabraknąć w najnowszej dramaturgii dla dzieci i młodzieży, która podąża za nowymi trendami i kierunkami równie szybko jak jej epicka siostra. Autorką tekstu jest Marlena Jasińska-Denst.

Czytaj dalej

(Nie)czytanie dramatu

15.03.2020

W latach 90. ubiegłego wieku narodziła się osobna forma scenicznej realizacji tekstu – określana jako czytanie dramatu, będąca efektem pojawienia się fali nowej dramaturgii. Dziś jest już powszechną metodą na prezentację utworów dramatycznych zarówno tych przeznaczonych dla dorosłych, jak i niedorosłych odbiorców. Autorką tekstu jest Katarzyna Mazur-Lejman.

Czytaj dalej

6 faktów o początkach Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży

11.02.2020

W styczniu 2020 roku Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu ogłosiło 31. edycję Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży. Prezentujemy kilka faktów dotyczących historii Konkursu.

Czytaj dalej